ओ प्रिय कवि!
समय बूढो भइसक्यो,
आजभोलि ऊ कोमामा छ
त्यसैले,
अब तिमी केही लेख।
तिम्रा हरफहरू पढेर म
दनदनी बलेको चितालाई
आफ्नै घरको चुल्हो देख्न सकुँ।
यो निर्दयी समयले
मेरा कैयन खुसीहरु
जबरजस्ती निलीरहेछ।
त्यसैले,
अब तिमी मलाई
एउटा मिठो झुट सुनाइदेऊ।
ओ प्रिय कवि!
No comments:
Post a Comment